Facet na koniu kupujący tabletki na gardło, panna młoda w pełnym rynsztunku prosząca o krople nasercowe dla swojego wybranka oraz całe rzesze amatorów mocnych wrażeń i jeszcze mocniejszych trunków - to nie nowy skecz Monty Pythona, to życie. Nocne życie w aptece.
Kiedy poprosiłam farmaceutów o podzielenie się historiami z nocnych dyżurów, nie spodziewałam się aż takiego odzewu. Pod moim postem opublikowanym na Facebooku w grupie dla farmaceutów pojawiło się mnóstwo historii. Historii zabawnych, czasem wzruszających, a nawet przerażających. To dobitnie pokazuje, że temat nocnych dyżurów rozpala farmaceutyczne głowy. W końcu kto, jak nie farmaceuci wiedzą lepiej, co dzieje się nocą w aptece i kto lepiej potrafi ocenić, czy trwanie na posterunku przez całą dobę ma sens. Oni przekonują się o tym za każdym razem, kiedy po drugiej stronie okienka do sprzedaży nocnej pojawia się pacjent.
Potencjalny kochanek
Liczną grupę nocnych turystów stanowią panowie doświadczający problemów z „hydrauliką”, chcący za wszelką cenę stanąć na wysokości zadania.
- 1 w nocy, lekko zawiany mężczyzna cedzi przez zęby: „Coś na komary”. Tak usłyszałam, a że był luty, więc dopytuję: „Na komary?”. „No tak, na konar, żeby zapłonął” – wspomina jeden ze swoich nocnych dyżurów farmaceutka pani Joanna.
- Najlepszy był pan, który stał z przygotowanym kubeczkiem wody do popicia środka na potencję, który właśnie chwilę po północy wykupił. Połknął i odjechał z piskiem opon – komentuje pani Monika.
- Noc sylwestrowa, 5 rano. Pan ze złamanym, krwawiącym nosem, zionący nieco nadmierną ilością szampana poprosił o coś na wzdęcia. Najlepiej dwie paczki. W wyniku rozmowy okazało się, że mówiąc „na wzdęcia”, miał na myśli coś na potencję, bo tam leży kobieta i czeka, a on nic nie może z tym zrobić – dodaje pan Michał.
Pani Paulina przytacza historię podobnego przypadku ze szczęśliwym zakończeniem.
- Kwiecień, 2 w nocy. Facet pyta, czy mamy sildenafil. Ja twierdząco odpowiadam, odwracam się od okienka, żeby przynieść z szuflady, a pan w tym czasie puka w szybę i mówi z uśmiechem: „Już nie potrzebuję”.
Stosunkowo udany wieczór
Nocą w aptekach niesłabnącym powodzeniem cieszą się również prezerwatywy, które, nomen omen, można kupić także na każdej stacji benzynowej.
- Mocno zawiany pan wydzierał się na całą ulicę do okienka: „Gumy dawać, gumy. J...ć mi się chce” – wspomina jednego z pacjentów pani Agnieszka.
- Pacjent mruczał coś pod nosem, ja zrozumiałam tylko „ywy”. Myślałam, że chce gruszkę do lewatywy i pytam, czy z twardym, czy z miękkim końcem. Facet zdziwiony, że są takie rodzaje mówi, żeby mu pokazać. Pokazałam i zdziwienie okropne, bo się okazało, że on chciał prezerwatywy, tylko się wstydził i dlatego mówił niewyraźnie – przytacza pani Barbara.
- U mnie pan ok. 2.30 chciał przymierzać prezerwatywy – dodaje pani Hanna.
Czasami jednak za zakupem prezerwatyw w środku nocy kryje się zupełnie inna historia:
- „Poproszę prezerwatywy", o 4 rano - niby nic dziwnego, ale zaczyna się wybieranie. Takie nie i takie też. Mróz 30 stopni, przynoszę całe pudełko. Wybiera, przebiera. „A kolorowych pani nie ma? Baloniki chcieliśmy zrobić, bo mamy bal karnawałowy” – wspomina historię z nocnego dyżuru pani Joanna.
- Mój ulubiony zestaw o 2 w nocy (raz mi się zdarzyło i chciałem życzyć dobrej nocy): czarne (!) rękawiczki, żel do USG i prezerwatywy – pisze pan Marcin.
Lek na nudę i samotność
Niektórzy pacjenci zaglądają nocą do aptek, by po prostu porozmawiać z farmaceutą lub poradzić się w sprawie, jak często im się wydaje, niecierpiącej zwłoki.
- Chyba między 1 a 2 w nocy: „Pani magister, bo ja dziś rano byłem na rybach i mnie głowa rozbolała. Znalazłem w plecaku aspirynę i wypiłem, ale ona taka trochę zgliwiała w smaku była. Czy mi to nie zaszkodzi?” – pisze pani Katarzyna. I przywołuje kolejną sytuację:
- Godzina. ok. 23.30. „Dobry wieczór, czy mogę sobie zmierzyć ciśnienie, bo zapomniałem dzisiaj rano, a akurat przechodzę".
- Najgorsze było: „Czy ma pani ognia?” i „Czy zamieni pani grosiki na całe 2 zł?” – dodaje pani Patrycja.
Ciekawą wymianę zdań przytoczyła pani Paulina. Godzina 2.50:
- P: Poproszę gazę.
- F: Jedną? Jaki rozmiar?
- P: Obojętnie.
- F: Jak to obojętnie?
- P: A, bo ja kluski będę wyciskał.
- F: O 3 rano będzie pan wyciskał kluski?
- P: Nie, jutro, ale jutro nie będzie mi się chciało przyjść.
Pani Anna podzieliła się wspomnieniem swojego męża:
- Do męża swego czasu przytupał staruszek ok. 4 rano z informacją, że robił za dnia zakupy w aptece, a teraz ma pytanie, czy nie zostawił tu przypadkiem swojego parasola.
- Nastoletnia dziewczyna ok. 2-3 w nocy zadzwoniła do okienka z pytaniem, czy mogłaby dostać dwie gumki recepturki, bo chce sobie zrobić kitki – pisze pani Natalia.
- 4 rano. Dzwonek. Dziadek 65+ z pieskiem przyszedł po senes, bo nie mógł spać. Na moją uwagę, że dyżur służy zapewnieniu dostępu do leków w stanie wyższej konieczności, dziadek odpowiedział: „Przecież i tak tu jesteście, a mi się spać nie chciało” – dodaje pan Maciej.
Z dreszczykiem
Niejednokrotnie apteki stawały się areną walki o zdrowie i życie ludzi i… zwierząt.
- 3 w nocy, za oknem grad, burza z piorunami, leje się woda. Wbiega cały mokry facet po 50: „Pani da coś na wszy, bo żona na głowie u córki wesz znalazła i mnie do domu nie wpuści” – pisze pani Agnieszka.
- Pacjent lekko zawiany prosi o jakiś bandaż i wodę utlenioną. Okazało się, że pociął sobie przedramię żyletką z powodu niespełnionej miłości. Skończyło się na tym, że opatrywałem go przez okienko i jeszcze z 10 minut odwodziłem od zamiaru dalszego samookaleczania – przywołuje swój nocny dyżur pan Mateusz.
- Oj, nocne dyżury, to dużo historii – potwierdza pani Joanna i opowiada jedną ze swoich:
Godzina ok. 23, przychodzi pan i pyta, czy sprzedam mu sól fizjologiczną w kroplówce, zestaw do przetoczeń i motylka. Pytam, co się dzieje, bo taki zestaw jest na receptę. Okazało się, że przyjechał z małą, nowo narodzoną kozą i musi podpiąć kroplówkę podskórnie, bo matka odrzuciła. Jeszcze mu pomagałam zrobić wkłucie podskórne.
- Mieliśmy ekshibicjonistę, pana po postrzale, który sam chciał się zszywać oraz chłopaka, który chciał, żeby mu tekst tłumaczyć z polskiego na łacinę – dodaje pani Karolina.
- Na dyżurze w nocy tylko raz uratowałem komuś życie. Najtańszy loperamid plus papier toaletowy… To drugie na koszt firmy – wspomina pan Kamil.
Ale o co chodzi?
Niektóre opowieści farmaceutów należałoby umieścić w zakładce „Ale o co chodzi?”. Oto niektóre z nich:
- Pacjent przyszedł z dzieckiem po antybiotyk w zawiesinie. A oprócz tego podzielił się opowieścią, jak znalazł kość na plaży, prawdopodobnie ludzką, którą Wisła wyrzuciła. Chodził z tą kością po szpitalu, by dowiedzieć się, jaka to część ciała, co z nią zrobić, by nie zbezcześcić szczątków zmarłego. A jak to jest kogoś, kto zaginął, albo zamordowali i dopiero tu wypłynęła? Dobre 30 minut opowieści, a biedne dziecko z gorączką stoi i czeka – napisała pani Anna.
- Po północy otwieram okienko, a tam… brzuch konia. Facet przyjechał po tabletki na gardło na koniu – dodaje pani Marzena.
- Miałyśmy pana, który z rok, co tydzień, nocą z niedzieli na poniedziałek ok. godz. 3 przychodził po trzy opakowania dużej waty – pisze pani Marta.
- 3 w nocy, przebudzona ze snu, pacjent pyta mnie, czy nie mam pompki do roweru – dodaje pani Aleksandra.
Na dyżurach miałam dwóch braci, którzy zawsze przyjeżdżali ok. 2 i kupowali szampon przeciwłupieżowy. Średnio wypadały mi trzy dyżury na miesiąc i zawsze byli – to opowieść pani Agnieszki.
Ciekawą historię przytoczyła pani Anna. Usłyszała ją od swojej mamy farmaceutki:
- Mama na dyżurze nocnym. Ok. 1 w nocy z soboty na niedzielę, apteka nowoczesna, przeszklona, długie dojście, okienko widać z daleka. Mamie akurat udało się przysnąć. Dzwonek. Wyskoczyła, zaspana biegnie. Patrzy z daleka - za okienkiem duch! Wysoki, powiewają białe szaty. Strach! Ale służba zdrowia zobowiązuje, więc na trzęsących się nogach podchodzi, a za okienkiem… panna młoda w sukni i welonie prosi o krople nasercowe, bo pan młody zemdlał na weselu. W okolicy apteki był dom weselny.
W majestacie prawa
Okazuje się, że nocą do aptek zaglądają także stróże prawa, prosząc farmaceutów o pomoc w bardzo nietypowej sprawie…
- Noc, godzina 2, dzwonek: ,,Proszę mi to odważyć, szanowna pani”- policjant na służbie o skonfiskowanej marihuanie – potwierdza pani Karolina, a pani Justyna przytacza podobną sytuację:
- Środek nocy, dzwonek, otwieram. Wsuwają się dwie policyjne blachy. „Pani nam to zważy”. 30 gramów marihuany i 8 gramów haszyszu.
Tu się działa historia
Ciekawe są także opowieści z czasów słusznie minionych. Jedną z nich przywołała pani Anna, której mama w jednej z poprzednich historii spotkała „ducha”.
- Ta sama mama, ta sama apteka. Mama na dyżurze nigdy nie słuchała radia ani nie oglądała telewizji. Dzwonek. Mama podchodzi, za szybą oddział wojska, na czele jakiś oficer. Przez okienko podaje duży rulon, każe umieścić w widocznym miejscu, życzy miłego dyżuru i cały oddział odmaszerowuje. To było obwieszczenie o wprowadzeniu stanu wojennego…
A pani Wiesława dodaje od siebie:
- Mogę wam trochę napisać, jak bywało na dyżurach nocnych w późnych latach 80., w dużym mieście, przy głównej ulicy, 9 lat moich dyżurów. Dodatkowo naprzeciw renomowanego miejskiego hotelu z bogatym życiem nocnym i nieustannym zakwaterowaniem braci aktorskiej. Oczywiście najmniej było osób chorych i pilnie potrzebujących. Zdarzało się, że były opatrywane pocięte z miłości nadgarstki, rany po oparzeniu - skóra zeszła wraz ze skarpetkami, nieustające wizyty meneli po krople żołądkowe (tanie były), wizyty półświatka hotelowego i ulicznego po różne bzdury, a prezerwatywy szły jak złoto. Wizyty dziadków wychodzących z psami o 5 rano latem, bo u was w ciągu dnia dużo ludzi. Prośba o 3 w nocy o użyczenie nożyczek, bo są w pokoju u córki, a nie chcą jej budzić i mnóstwo różnych historii, których na biegu nie przytoczę. No i do tego pracowało się w trybie 14-20, potem dyżur i od rana w okienku do 15. W trakcie urlopów zdarzały się czasem podwójne dyżury po 48 godzin, bo nie było obsady, ale to tylko czasem. Jak to za młodu człowiek dawał radę, to już nie wiem – wspomina farmaceutka.
- Historyjka od starszej koleżanki. Panowie żule kursowali na każdym dyżurze po krople żołądkowe. Pili za węgłem i wracali. Pani Grażynka się zawzięła i wpadła na piekielny pomysł, że będzie ekspediować kroplami gorzkimi. I co? Na drugi dzień pan żul: „Poproszę krople gorzkie”. Rozsmakował się koneser – przytacza pani Lidia.
Jak sprzedawcy w nocnym
Przeczytałam setki historii i bardzo żałuję, że nie mogę tu wszystkich przytoczyć. Poza nielicznymi wyjątkami, łączy je jedno – nie musiały nigdy się wydarzyć i… nic by to nie zmieniło. Choć farmaceuci mają teraz co wspominać, to jednocześnie towarzyszy im odczucie, że poza zabawnymi anegdotami, nocne dyżury niewiele wnoszą. Czy warto po zmroku otwierać aptekę, by ktoś mógł kupić smoczek dla dziecka, krem do twarzy, tampony czy krem na potliwość stóp? Albo żeby łysy w środku nocy mógł zaopatrzyć się w grzebień?
- Ludzie mają personel aptek za sprzedawców. Zrobiłem zestawienie, apteka w 2019 r. przez 42 noce zarobiła 600 zł. Znacie właściciela sklepu, który trzymałby swój sklep otwarty dla 600 zł zarobku w półtora miesiąca, przy kosztach na poziomie kilkunastu tysięcy złotych? – pyta farmaceuta pan Marek.
Jednym głosem
Odczucia farmaceutów podziela Marek Tomków, wiceprezes Naczelnej Rady Aptekarskiej.
- Pacjenci przychodzą po testy ciążowe kilkanaście minut po stosunku, kupują kubki na mocz przydatne do rozlewania wina. W większych miejscowościach zdarzają się osoby, które wracając nocą z imprezy, nagle dochodzą do wniosku, że higiena jest dla nich bardzo ważna i uwielbiają kupować w aptece szczoteczki do zębów. We wszystkich tych przypadkach trudno mówić o ratowaniu życia. Jeśli ktoś przychodzi po lek na potencję, to można ewentualnie mówić o ratowaniu współżycia. Jednak może nie do końca opłaca się po to trzymać przez całą dobę fachowca w aptece – przyznaje Marek Tomków.
Ustawy vs realia
Jak zauważa wiceprezes NRA, w tej chwili można w ciągu kilku sekund sprawdzić, gdzie dyżury są naprawdę potrzebne.
- Ministerstwo Zdrowia ma informacje o wszystkich wystawionych i zrealizowanych e-receptach. Bardzo łatwo jest odsiać recepty wystawione po godzinie 20 i zrealizowane po 23. Okazuje się, że są to szczątkowe liczby. Wychodzi na to, że wszędzie, gdzie nie ma nocnej i świątecznej pomocy, po godzinie 20 nie wystawia się recept. Po co więc apteki mają funkcjonować w godzinach nocnych? – pyta Marek Tomków i wskazuje, że uchwały powiatów, których droga legislacyjna bywa długa i zawiła, nijak się mają do realiów, w jakich funkcjonują apteki.
- Co z apteką, która z godziny na godzinę zostaje objęta kwarantanną? Jak ma się to do sytuacji, kiedy jeden z pracowników jest objęty kwarantanną i nie może pojawić się w pracy. My czasami nie mamy nawet kilku godzin, by zareagować, a co dopiero w przypadku zmiany uchwały. Czyli już dzisiaj te uchwały są czysto iluzoryczne. Praktycznie w cały kraju znajdziemy powiaty, gdzie jakaś apteka nie pełni dyżurów, ponieważ brakuje personelu. Jak można planować dyżury, kiedy z dnia na dzień farmaceutki dostają prawo do opieki nad dzieckiem i następnego dnia nie pojawiają się w pracy. Jak można planować dyżury, kiedy nagle nie można wypożyczyć dyżuranta. Przecież były osoby, które traktowały nocne dyżury jako dodatkowe źródło dochodu, a teraz, ze względów bezpieczeństwa, nie mogą tego robić. Obecnie każda apteka jest skazana na pracę siłami własnego personelu, co z góry skazuje pomysł nocnych dyżurów na porażkę – kwituje wiceprezes NRA.
Anna Rokita
redaktor naczelna magazynu "Świat Zdrowia"
fot. ao
POLECAMY
Rękawice - towar z wysokiej, niedostępnej półki. Jak po nie sięgnąć?
Joanna Posadzy product manager w firmie SORIMEX - producenta wyrobów medycznych, w tym rękawic jednorazowych - mówi o kłopotach z dostępnością tego produktu, spekulacyjnych cenach i uzależnieniu światowego rynku od fabryk w Azji.
Czytaj więcej
