![Jeśli jakiekolwiek wątpliwości ma lekarz, to powinien zmienić zawód? [FELIETON]](https://prowly-uploads.s3.eu-west-1.amazonaws.com/uploads/landing_page/template_background/107516/dfb99832be49de024bb2cf0b5da27591.jpg)
Spór o to, czy prawda to, czy fake, toczy się z niebywałą intensywnością spotykaną w sporach religijnych. Jeśli zaś jakiekolwiek wątpliwości ma lekarz, to powinien on zmienić zawód albo odpowiadać przynajmniej przed sądem lekarskim za sianie herezji i teorii spiskowych.
Szczerze mówiąc, recenzowanie Świata w obecnej chwili może być bardzo ryzykowne dla samego recenzenta. Przyznanie się do postawy opozycyjnej wobec oficjalnych komunikatów docierających do nas z każdego komputerowego zakamarka, z telefonów, tabletów, telewizorów i radioodbiorników wywołuje jeszcze większe emocji niż w sporze politycznym. Mowa oczywiście o COVID-19.
Ten dyżurny wirus godnie zastąpił przynajmniej w Polsce katastrofę smoleńską. Praktycznie rzecz biorąc, wszelkie inne problemy uwolniły nas od siebie. Na placu boju jedynym kłopotem pozostał Covid-19. Nawet grypa sezonowa gdzieś się podziała.
Już pisałem wielokrotnie o moim stosunku do toczących się wydarzeń. Otóż nie należę do „Kościoła Covidian”. Zadaję sobie jednak pytania, na które nie umiem dać sobie sensownej odpowiedzi. Dlaczego tych, co nie widzieli, a uwierzyli określiłem „Covidianami”? Otóż dlatego, że nie obserwują krytycznie otoczenia i każde słowo przeciwko ich przekonaniu o śmiertelnym zagrożeniu wynikającym z tzw. pandemii korona wirusa jest szarganiem świętości, a szargający są w zasadzie mordercami współbliźnich.
Spór o to, czy prawda to, czy fake, toczy się z niebywałą intensywnością spotykaną w sporach religijnych. Jeśli zaś jakiekolwiek wątpliwości ma lekarz, to powinien on zmienić zawód albo odpowiadać przynajmniej przed sądem lekarskim za sianie herezji i teorii spiskowych.
Moje wątpliwości wynikają z obserwacji własnych. Przykład pierwszy z brzegu z ostatniego tygodnia (sierpień 2020). Portale internetowe zasypane są doniesieniami o rekordowej ilości przypadków zachorowań (chyba dodatnich testów?) w pewnym województwie w Polsce południowej. Dyrektorzy szpitali w dużym mieście tegoż południa wieszczą rychłe załamanie systemu opieki zdrowotnej, a ja mam jechać w sam środek cyklonu na kurs szkoleniowy.
Pytam u źródła, czy kurs w związku z dramatyczną zarazą się odbędzie? Otrzymuję odpowiedź od lekarzy organizujących kurs: „Covida nie ma. Kurs zgodnie z planem”. Na miejscu okazało się, że wszystko działa normalnie, chorzy byli przyjmowani do planowych operacji, a kurs przebiegał w miłej niecovidowej atmosferze. Nie dostrzegłem nadchodzącego załamania się systemu.
Ale po powrocie w swoje szpitalne pielesze czekała na mnie niemiła niespodzianka. Okazało się, że lekarz z zaprzyjaźnionego ośrodka, który miał wspomagać nasz zespół w czasie wdrażania nowej procedury na naszym gruncie, mógł mieć kontakt z kimś, kto mógł mieć kontakt. Zatem cały misterny plan operacyjny trzeba było odwołać i przenieść dwa miesiące później. Obie chore będą zmuszone więc czekać na „swój” czas. Co do osób z kontaktu, to w efekcie okazało się, że wszyscy przeszli test z wynikiem ujemnym, ale jak w znanym dowcipie „niesmak pozostał”. I to jest przyczynek do dalszej dyskusji.
Z moich obserwacji wynika, że chorzy, którzy mogliby być leczeni dużo wcześniej, przybywają do szpitala, kiedy już nie mają innego wyjścia. Wcześniej bali się zgłosić do poradni specjalistycznej, a do lekarza rodzinnego i tak nie mieli dostępu poza numerem telefonu (!). Zatem mamy wysyp niedrożności przewodu pokarmowego spowodowanych zaawansowanym nowotworem np. jelita grubego. Piszę tylko o tych chorych, których leczę, jako chirurg.
A co a chorobami układu sercowo-naczyniowego, chorobami hematologicznymi, urologicznymi, itp? Leczenie tysięcy chorych ulega znaczącemu opóźnieniu. Pod koniec sierpnia, gdy poradnie specjalistyczne przynajmniej w moim szpitalu ruszyły pełną parą, a ludzie spostrzegli, że coś tu nie gra, ponownie zaczęli zgłaszać się w ilościach, jak sprzed całej tej zawieruchy. Jednak emiterzy informacji przestrzegają, że za grzechy wakacji zapłacimy jesienią. Jest moda na wypowiedzi ratowników medycznych: „Będzie źle”. No jasne! Jak co roku, gdy jesienią mamy do czynienia ze zwiększoną zachorowalnością na wirusowe infekcje układu oddechowego. W październiku i listopadzie najprawdopodobniej pożegnamy „mało stylową” grypę na rzecz właściwego koronawirusa.
Ale nie jest aż tak źle! „Otuchy” dodał jasnowidzący twórca powszechnie znanego oprogramowania komputerowego, który w ubiegłym tygodniu obwieścił, że pandemia zakończy się w krajach rozwiniętych pod koniec 2021, a na całym świecie rok później. Uff. Zatem, co najważniejsze plan już jest. W imię wirusa. Amen.
Autor: dr n. med. Maciej Świtoński, chirurg, autor telewizyjnych programów medycznych
ZAPISZ SIĘ DO APTEKARSKIEGO NEWSLETTERA:
ZOBACZ TAKŻE:
![Komu przeszkadza opieka farmaceutyczna? [FELIETON]](https://prowly-uploads.s3.eu-west-1.amazonaws.com/uploads/landing_page/template_background/107080/1e39876e0a7e4f5a944dd78de122b70f.jpg)
Komu przeszkadza opieka farmaceutyczna? [FELIETON]
Za nami początek prac ws. ustawy o zawodzie farmaceuty (UoZF) oraz wybór nowego ministra zdrowia. Przed nami szereg niewiadomych. Ich rozwiązanie poznamy w bliżej nieokreślonej przyszłości. Póki co, proponuję zastanowić się nad pytaniem: komu i dlaczego może zależeć, by ...
Czytaj więcej
